Laura Batstra : Hoe voorkom je ADHD?

Door de diagnose niet te stellen !!!

Psycholoog en onderzoeker Laura Batstra gooit met haar boek ‘Hoe voorkom je ADHD? Door de diagnose niet te stellen’ de knuppel in het hoenderhok. ADHD is “een subjectief oordeel over de mate waarin gedrag afwijkend is”. Het is volgens haar vooral een probleem veroorzaakt door slechte en door de farmaceutische industrie gemanipuleerde opvoeders. Bovendien is het label voor sommige volwassenen een handig excuus voor eerdere mislukkingen.

Haar boek is een eigenlijk een manifest. Een tegengeluid, zo schrijft ze in haar inleiding. Een bijna tweehonderd pagina’s tellend verzet tegen de pr-machine van geldhongerige farmaceutische industrie die met succes ADHD en bijbehorende pillen aan de man brengt. En kwetsbare ouders een uitweg biedt uit het opvoedkundige doolhof. Laura Batstra – onderzoeker aan de Rijksuniversiteit Groningen – suggereert dat psychologen en onderzoekers ook baat hebben bij het medicaliseren van ADHD, vanwege de financiële relatie die de onderzoekswereld heeft met farmaceutische bedrijven.

Haar boek richt zich vooral op ADHD bij kinderen

Let wel: Batstra beweert niet dat ADHD niet bestaat. Maar ze claimt wel dat het label veel te rap op drukke kinderen geplakt wordt. Om de kleine stuiterbal vervolgens aan de Ritalin te zetten. Volgens haar is er veel onduidelijkheid over ADHD en doet de medische wereld bar weinig aan het ophelderen van misverstanden.

Ze claimt bijvoorbeeld nadrukkelijk dat ADHD geen ziekte is, maar “een subjectief oordeel over de mate waarin gedrag afwijkend is”. Elders schrijft ze: “ADHD is niets anders dan een label voor gedrag dat als een probleem wordt ervaren.” Veel is afhankelijk van interpretatie van gedrag. En de reactie van omgeving op dit gedrag. Schrijft Batstra.

Zij noemt ADHD een gedragsvariant. En waarschuwt voor het effect dat een diagnose kan hebben. ADHD kan voor overspannen ouders met een stuiterend kind als geroepen komen. “Het label is het bewijs dat het niet aan hen of hun kind ligt – en een blijk van erkenning voor hoe moeilijk ze het hebben.”

Hoe zit het dan met ADHD bij volwassenen? Laura Batstra wijdt hier ook een paar alinea’s aan. Ze is vooral sceptisch over het gegeven dat de ADHD-criteria veranderen naarmate de leeftijd vordert. Zo haalt ze een folder van de Nederlandse Vereniging voor Psychiatrie (NVVP) aan, waarin opeens stemmingswisselingen en prikkelbaarheid als verschijnselen opduiken. Volgens Batstra gebruiken veel volwassenen de diagnose ADHD om eerdere mislukkingen in het leven goed te praten. Ze schrijft: “Wanneer er van alles mis is gegaan in je leven, kan dit soort informatie als geroepen komen. Het is een vorm van ‘ontschuldiging’.”

Haar boek richt zich echter vooral op ADHD bij kinderen. Haar conclusie is uiteindelijk dat het gedrag dat ADHD is genoemd in veel gevallen pillenvrij opgelost kan worden. Met oudercursussen. En hoewel ze in de eerste bladzijden van haar boek bepleit dat ze ouders niet van slecht opvoeden wil betichten, is het veelzeggend dat ze met een serie toch ietwat betuttelende opvoedtips besluit. Variërend van het belonen van goed gedrag en het aanbrengen van structuur in het gezin tot het positief interpreteren van impulsieve acties.

Bron : ADHD bij volwassenen: mooi excuus voor een mislukt leven
1 mei 2012. Door Janneke Kok

Boek : ISBN: 9789057123443 · 2012 · paperback - 176p. · prijs: € 16.95 ... uitgeverij: Nieuwezijds